Magnez i telomery – Święty Graal długowieczności
Magnez odgrywa niezastąpioną rolę w wielu funkcjach organizmu. Z tego artykułu dowiesz się o jego znaczeniu w spowalnianiu starzenia się i zapobieganiu chorobom związanym z wiekiem.
Magnez i starzenie
W miarę starzenia się pokolenia wyżu demograficznego (duża populacja urodzonych po II wojnie światowej do 1964 r.) desperacko szukają sposobów na zachowanie młodości. Badania przeciwstarzeniowe to branża warta wiele miliardów dolarów. Oprócz ulepszeń kosmetycznych znalezienie sposobu na ochronę naszych telomerów stało się świętym Graalem badań nad długowiecznością.
Nie jest niespodzianką, że magnez jest ściśle powiązany z telomerami.
Prawdziwym szokiem jest jednak to, jak niewielu naukowców skupia się na cudzie utrzymania telomerów magnezu. Zamiast tego szukają leków lub formułują drogie suplementy, aby uratować telomery - ignorując rozwiązanie, które jest tuż przed nimi.
Telomery
Co to są telomery? Telomery są istotną częścią chromosomów, która wpływa na starzenie się naszych komórek. Telomery to czapeczki na końcach chromosomów, które chronią je przed rozplątaniem lub przyczepieniem do innego chromosomu. Są jak plastikowa nasadka na końcu sznurka lub supeł na końcu sznurka, aby zapobiec jego rozwinięciu. Oto kolejna analogia: to jak wiele dodatkowych szwów, które wstawia się na końcu rzędu szycia, aby zapobiec poluzowaniu nici. Ponadto szwy te reprezentują nadmiarowe sekwencje nukleotydów – cegiełek budulcowych DNA. Nie mają żadnej innej funkcji niż ochrona chromosomów.
Starzenie się jest udokumentowane w naszym DNA: każdego roku coraz więcej zbędnych segmentów telomerów na końcach naszych chromosomów jest odrywanych, ostatecznie pozostawiając chromosom uszkodzony. Segmenty telomerów utrzymują stabilność genów, ale skracają się z czasem, gdy podział komórek staje się mniej wydajny, zwłaszcza jeśli enzym odwrotnej transkryptazy telomerazy ma niedobór lub nie działa prawidłowo. Nie trzeba zgadywać, od jakiego minerału zależy ten enzym – oczywiście od magnezu.
Skrócone telomery odpowiadają za wiele schorzeń związanych ze starzeniem się, w tym choroby serca. Choroby serca są często wynikiem niedoboru magnezu. Dwóch wielkich naukowców zajmujących się magnezem, dr. Burton i Bella Altura opublikowali ponad 1000 prac naukowych, głównie na temat magnezu. W 2014 roku rodzina Altura uczestniczyła w pionierskich badaniach nad magnezem i enzymem telomerazą. W nim Państwo Altura dokonują przeglądu dwudziestu pięciu lat swoich badań, które zapowiadają obecne badanie. Szczególnie ważna jest część dyskusyjna artykułu, która pokazuje, w jaki sposób telomery są uszkadzane przez szereg czynników środowiskowych oraz w jaki sposób można temu uszkodzeniu zapobiegać i leczyć za pomocą terapeutycznych poziomów magnezu.
Poniższy przegląd artykułów może wydawać się skomplikowany i naukowy, ale chcę, abyś zrozumiał niesamowitą wartość magnezu we wszystkich tkankach, we wszystkich komórkach, we wszystkich naszych mitochondriach oraz w produkcji naszego RNA i DNA. Obejmuje również wiele aspektów badań nad magnezem:
Starzenie się i niedobór magnezu
Powszechnie wiadomo, że w wieku sześćdziesięciu pięciu lat wiele osób wykazuje spadek metabolizmu z miażdżycą tętnic, nadciśnieniem, chorobami układu krążenia i cukrzycą typu 2, których kulminacją jest zastoinowa niewydolność serca. Wszystkie cechy starzenia zostały klinicznie i eksperymentalnie powiązane z niedoborem magnezu. Autorzy czynią następujące bardzo ważne spostrzeżenia:
„Proces starzenia jest również związany ze zwiększonym poziomem cytokin prozapalnych w tkankach i komórkach, które są obecne u zwierząt z niedoborem magnezu, w tkankach z niedoborem magnezu oraz w różnych typach komórek z niedoborem magnezu”.
Stres oksydacyjny, telomeraza a serce
Pewne markery stresu oksydacyjnego pojawiają się w tkankach sercowo-naczyniowych i DNA z jednoczesnym spadkiem poziomu zjonizowanego magnezu. Sugeruje to, że niedobór magnezu może prowadzić do większej liczby mutacji w genomach kilku linii komórkowych. Badanie przeprowadzone przez Państwo Altura pokazuje, że niedobór magnezu goli końce telomerów, co można porównać do starzenia się i zmian sercowo-naczyniowych, w tym nadciśnienia, obniżonej frakcji wyrzutowej i niewydolności serca.
Niedobór magnezu i uszkodzenie śródbłonka
Studie provedené na konci 80. let ukázaly změny v endoteliální výstelce cév v důsledku nedostatku hořčíku. Alturovi tvrdí, že důležitost hořčíku v řízení mikrocirkulace a v hromadění lipidů v arteriálních stěnách je další generací výzkumníků stále přehlížena.
Niedobór magnezu i przewlekły stres
Ostatnie badania potwierdzają, że krótkotrwały niedobór magnezu powoduje znaczny spadek komórkowego glutationu w sercu i komórkach aktywujących syntazy tlenku azotu, które chronią DNA. Odkrycia te potwierdzają teorię, że niedobór magnezu może powodować mutacje w wielu typach komórek.
Niedobór magnezu i niewydolność serca
Wszystkie dotychczasowe badania potwierdziły eksperymentalnie i klinicznie, że zastoinowa niewydolność serca jest nieunikniona w wieku od siedemdziesięciu pięciu do osiemdziesięciu pięciu lat u osób cierpiących na niedobór magnezu.
Magnez i sygnalizacja komórkowa dla serca
W połowie lat 90. Państwo Altura wierzyli, że jony magnezu działają jako sygnały pozakomórkowe w patobiologii chorób układu krążenia. W sumie czterdzieści dwa badania potwierdzają tę teorię. Magnez odgrywa kluczową rolę w regulacji hemodynamiki serca; napięcie i reaktywność naczyń; funkcja śródbłonka; metabolizm węglowodanów, nukleotydów i lipidów; zapobieganie powstawaniu wolnych rodników i stabilizacja genomu. Kolejne siedemnaście badań wykazało, że magnez odgrywa kluczową rolę w kontrolowaniu wychwytu wapnia, zawartości subkomórkowej i dystrybucji subkomórkowej w komórkach mięśni gładkich, komórkach śródbłonka i komórkach mięśnia sercowego.
Niedobór magnezu i genotoksyczność
Podsumowując rolę magnezu w naszych genach, Państwo Altura wskazują, że niedobór magnezu może powodować zatrzymanie cyklu komórkowego (i starzenie się), może inicjować zaprogramowaną śmierć komórki i jest związany z uszkodzeniem DNA (zdarzenia genotoksyczne). Te zmiany związane z niedoborem magnezu mogą wystąpić w wielu typach komórek, w tym w komórkach mięśni gładkich serca i naczyń. Warto zauważyć, że blaszka miażdżycowa w ścianach tętnic osób z nadciśnieniem wykazuje znaczne uszkodzenie DNA, aktywację szlaków naprawy DNA, zwiększoną ekspresję p53 (białko supresorowe guza), utlenianie, apoptozę i zwiększone poziomy ceramidu (woskowatego lipidu).
Aloha, Carolyn Dean
